Gaano nga ba kasarap mabuhay ng may karamay sa mundo? Gaano nga ba kasaya kung may kasama tayo sa araw araw na nabubuhay tayo? Ang daming tanong na pumapasok sa isip ko. Paulit ulit na tanong na kahit alam kong sinasagot din ng paulit ulit na ideya eh parang di ko pa rin makuha ang dapat na sagot o makontento sa kung anu mang sagot na nakukuha ko! Hmmmm ang gulo! Ang hirap intindihin at unawain kung anu ang iniisip ng ibang tao! Ang hirap din makuha ang punto ng mga bagay na ginagawa o mga bagay na nais ipahiwatig ng isang tao! Ganito rin ba kahirap sagutin ang simpleng tanong ko kung bakit may taong AALIS NA LAMANG NG SADYA na alam mo naman sa simula pa lang e wala kang karapatang pigilan at diktahan kung anu ang gusto niya.
GOODBYE? Does it mean giving up someone that you really love? or its as same as leaving someone whether youll come back or not for any personal reason? Siguro kung anuman ang rason kung bakit umaalis ang tao may mga dahilan na alam nilang mas makabubuti ito para sa hinaharap. Isang daang beses na pinag iisipan at paulit ulit na kinukonsulta ang sarili kung tama ba ang disisyon na gagawin o hindi! Kung anu ba ang magiging epekto nito sa sarili at maging sa hinaharap niya mapa emosyon at kung anu pa mang aspeto ng buhay mayroon siya. Kadalasan nating mapupuna ang magiging resulta nito ay pighati at pagkasawi ng taong naiiwan! At sa kabilang dako naman may mga pagkakataon ring ang ng-iiwan ang siyang nasasawi dahilan narin sa mga konsiderasyon na alam niyang mas makabubuti sa dalawang partido. DOES GIVING UP AND SEPARATION ARE HELPFUL OR HEALTHY IN BOTH PARTIES TO WHAT WE CALLED RELATIONSHIP? Hindi lingid sa atin na ang unang maapektuhan nito ay ang ating emosyon natin. Ang labis na kalungkutan ang tanging hatid nito sa atin, magkagayon pama’y batid nating hindi dapat isantabi at isawalang bahala ang mga taon na pinagsamahan ng isang relasyon na pinagtuunan natin ng pawis at pagmamahal. Karamihan sa atin, itinuturin itong pagsubok sa isang relasyon kung gaano nga ba katatag ang pundasyon at pagsasamahan ng dalawang taong nagmamahalan. Ito rin marahil ang isa sa mga dahilan kung bakit may ibang relasyon na magpasahanggang ngayon ay naging matatag dahil sa nalampasan nila ang estado ng pagsubok na ito.
I am one of those person who tries to understand what the real meaning of sayin goodbye.i mean what is really the essence of it. Diko kasi maintindihan kung bakit kailangan mamaalam ng isang tao na alam kong siya lang naman ang nagpapasaya sa buhay ko? Kahit na pilitin kong papaniwalain ang sarili ko na mayron pang darating na mas higit at mas karapat dapat sadyang napakahirap lang ituon ang pansin sa taong darating na iyon kung alam ko na mas higit na kailangan ko ang taong umalis sa buhay ko! Gusto ko mang paniwalaan ang kasabihang may mas magandang oportunidad na nghihintay sa isa sa pag alis ng isang tao, mas higit na katanggap tangap sa isip ko na ang oportunidad na kailangan ko ay yung taong mawawala sa akin. Isang oportunidad na alam kong nagkulang sa mga bagay n adapt ay nagawa ko ng tama! Chances has been given yet I haven’t grab dahil sa sinasabi nating pride. Isa sa mga dahilan kung bakit umaalis ang tao sa ating buhay ay dahil sa pride. Pride na kaylan man ay di nawawala sa isang tao. Hindi natin masisisi ang ating sarili kung talagang may kanya kanya tayong prinsipyo. May kanya kanya taong paniniwala at mga pamantayan sa buhay.hindi naman siguro masama akung ang pride nating ang paiiralin. Hindi rin naman siguro ito kasalanan kung pride mismo ang nagpapatakbo sa ating mga disisyon. Ang pride ang isa sa mga dahilan kung anu ang humuhubog sa isang karakter ng tao. Isa ito sa mga aspeto kung anu at sino ka talaga! Ang paninindigan sa mga sarilisyong disisyon ay lageng kaakibat ang pride. Ang bawat galaw at kilos mo ay rumureplika bilang pride sa iyong sarili. Sadya bang dapat isisi sa mga pagkakataong hindi natin napigilan ang taong umalis sa ating buhay dahil lamang sa pride? Dahil lamang sa paninindigan n gating paniniwala at mga katotohanang bumubuo sa ating disisyon? Pride nga ba ang dahilan sa pagiging matigas nati sa oras na tayo ay nasasaktan at naiipit sa nga pagpipiliang disisyon na kinakaharap natin? dibat ang pagkamulat sa kung anu ang dapat at di dapat ang xang dahilan ng pride na kung alam din naman nating ito ang batayan sa ating sarili. Ang paninindigan sa ating sariling opinion at mga disisyon ang siyang mas pinagagana sa tuwing mayroon tayos kinakaharap na mahirap na sitwasyon. Sa aking sariling pananaw kung pride man ang madalas kong pinaiiral yun ay dahil masusi kong pnag aaralan ng mabuti ang mga sitwasyon at kung anu ba ang maitutulong nit sa akin o sa relsyon mayroon ako! Ang pride ay hindi isang negatibong pagpapasya at disisyong may kaakibat na pagsisisi sa huli. Isa lamang ito sa patunay na hindi natin hawak ang hinaharap at ang magaganap. Kung ang disisyon ko man ay kahinahinayang sa huli yun ay dahil nababago natin ang mga mga magaganap pa lamang sa hinaharap kumpara sa mga bagay na ngyari na! kung anu man ang disiyon na binitawan ko sa taong aalis at paalis sa buhay ko yun ay dahil na rin sa mga konsiderasyon kung anu ba ang naitulong nito sa aking personalidad. At dagdag dito ang kahalagahan niya sa buhay na mayroon ako! Kung ang dahilan ng isang tao ay sadyang pang sarili lamang na kapakanan at sariling intensiyon hindi bat mas mabuti ng pairalin nating ang pride natin na isawalang bahala na lamang sa kanya ang desisyong nais niya. Hindi dahilan ang haba ng panahon at hindi rin basehan ang halaga ng pinagsamahan ng isang tao, hindi darating sa punto na susubukin ang pagsasamahan kung wala naman itong natatapakan o nasasagasaan na na pansariling kabutihan. Ang dahilan kung bakit hindi makontento ang tao ay dahil sa mga bagay na nakapaligid sa kanila! An pagiging mapusok sa kapwa nila ay isa sa mga dahilan kung bakit nasisira ang pagsasamahan. Ang pag aakala nilang mas magiging Masaya sila at mas magiging kapanapanabik ang magigigng karelasyon nila ang nagtutulak sa karamihan ng pakikipaghiwalayan. Kung isa ka sa mga taong nassisilaw sa panpisikal na kagandahan ng tao HINDI BAT ANG TAWAG SAYO AY KALADKARIN, MALANDI, POKPOK AT HAYOK SA SEX? Oo alam ko na ang isasagot mo? Mas pinagpipilian ng tao ang kagandahan ng pisikal na anyo dahil ditto nila ibinabatap ang ugali nito. Dahil ditto kaya nilang nilang ipagsigawan pa ng mas malakas na mayroon silang napakagandang karelasyon at ipangangalandakan na pag aari ang tao. ANG TANONG? GANYAN DIN BA AN TINGIN SA IYO NG IYONG KARELASYON? O BAKA NAMAN MAY KAILANGAN LANG XA SAYO? BAKA MAPERA KALANG? DI BA MAS NAKAKA AWA KA? O baka naman kasi ISA YANG POKPOK SA KANTO NA KUNG SINO SINO NAMALANG ANG PINAPATULAN SA KAKATIHAN NYA? O di naman kaya ISANG TAO NA ANG LARANGAN AT PUHUNANAN NITO AY SEX ? MAG INGAT KA HINDI SA KANYA KUNDI SA SAKIT NIYANG DALA! Sabihin nyo na akong sinungaling at walang basehan sa mga sinasabi ko! Hindi kaylan man hinihingan ng basehan ang mga simpleng bagay na alam mo naming sa simula palang ay napakakomon na nito at kahit sinung gusgusin ay kaya nitong isipin ang tama sa mali.
Kapanipaniwala ba ang dahilang NAGKAKASAWAAN O NAKAKASAWA na kaya humahantong sa hiwalayan ang isang relasyon? KALOKOHAN! Lahat ng relasyo n ay dumaranas sa sobrang KASWEETEAN sa simula pa lang! kahat ng bagay na alam nating gawin para lang maging Masaya, at ka ayaya ang pagsasama! Lahat ng pagpapatawa sa tuwing malungkot ang isa. Lahat ng pagdamay sa tuwing may problema. Lahat ng pag aaruga. Lahat ng bagay na laam mong ikakasayan ninyo. Lahat ng sakripisyo para lamang tumagal ang relasyon. Pang unawa, pagmamahal, pagmamalasakit at pagdadamayan. Habang tumatagal ang pagsasama nararamdaman natin ang tinatawan na NASASANAY O KASANAYAN. Lahat ng paulit ulit na ginagawa ng tao ay kinasasanayann natin. mula pagising hanggang pagtulog yun at yun parin ang ginagawa natin sa anumang relasyon mayroon tayo. At sa bawat araw na dumaraan unti unti tayong naghahanap ng mga bagay na kakaiba at bukod o higit pa sa anu mang bagay na ginagawa sa ordinaryong araw. Lahat ng eksperimento at ideya para lamang ma iba! Humahantong sa pagkakataon na tuluyan na tayong nasususka sa anumang paulit ulit na bagay na ginagawa natin, hindi dahil nakakasawa yun ay dahil nakakapagod na pagtanggap ng paulit ulit na bagay. Amg pag aasam ng labid at paghahanap ng bago sa kung anu mayroon ang tao ay isa sa mga dahila kung bakit nagkakaroon ng komplikadong sitwasyon ang isang relayon. Dito humahantong sa hiwalayan ng tinatawag nating nagkakasawaan. Hindi ba nakakatawa?? Sadya nga bang nakakasawa o mayroon lang tayo nakita o nadaanan n gating panigin na sa iba lang natin nakita o naramdaman? Mas nakakapang hinayang na maapektuhan ang isang relasyon ng sariling makamundong pagnanasa sa iba at sa mga bagay. Walang anu mang koneksiyon ang pride sa KASAWAAN kundi kasakiman ang mas pinaiiral dito. Ang tinatawag nating pagtanggap ng ibang oportunidad ay hindi kaylan man dapat isagawa sa ganitong klaseng sitwasyon. Marahil ngay mayroon kang sariling desisyon, subalit ang mga bagay na natabunan ng AKALA labas sa PRIDE pagsisisi sa huli ang dala nito. Na sana ay mas lalo mong pinag isipan ng mabuti. Hindi na kayang ibalik ang nawala at naiwan ng panahon. Aasahan nalang ba nating na ang DESTINY o kapalaran ang mag didikta kung anu man ang mangyayari sa hinaharap?
Napakahirap isipin kung ngayon palang aasahan nating ang ating tadhana. Hindi natin kaylanman dapat gawing batayan ang kapalaran.kung anu man ang ginagawa t desisyon na pinaiiral sa kasalukuyan ay kakabit nito sa ating tadhana. Kung hanggang saan mo kayang paiiralin ang mga desisyon mong sa tingin mo ay tama at alam mong ni minsan di mo pinagsisihan kahit na san pa ang kapupulutan ng mga desisyong ito babalik at babalik sa kapalaran mo ang lahat ng bagay. Maaring kung sa hinaharap ay napagdesisyunana mong iiwan ang karelayon mo o dili kaya’y mas minabuti mong pag tiisan ang lahat ng bagay sa piling niya at ituwid ang lahat ng bagay na lama mong di maganda at pinagtyagaam mong isa ayos ang lahat dibi saka molang maiisip na TADHANA mu nga talaga ang gawin ang lahat ng mga iyon? Kung sa likod nito ay napagod ka at mas gusto mo na lamang na walang gawin sa kasawaan mo, alam kong babalik at babalik Karin sa simula at pupulutin sa tadhanang alam kong pagsisisihan mo at makikita mng ibang tao ang gumagawa ng tadhana sa mahal mo na dapat ikaw ang gumagawa noon. Ang tadhana ay hindi hinhintay at hindi rin kaylan man dapat piangtutuunan ng pansin. Ang tahana ay nabubuo sa araw araw na ginagawa ng tao. Isa itong bloke blokeng memorya ng tao na nahuhubog sa agos ng panahon at nakaklilikha ng imahe sa isang tao na nagdudulot ng imahenasyon ng papupuntahan. Habang tumatagal lalong dumadami ang sangkap ng imahenasyon that result expectation. Dun natin nakukuha ang salitang expectation sa kung anu man ang tadhana na kakaharapin natin.
Sa tingin kaylan man ay di nating kayang ipaliwanag ang kadahilanan ng mga ito kung bakit sa likod ng magagandang simula ay mayroon paring namamaalam sa isang relasyon. Sadyang napakalawak ng mga dahilang ito na kaylan man di kayang ipaliwanag sa simpleng talata lamang. Kung iisipin natin sa haba ng mga talatang nag uugnay at nagpapaliwanag sa kung anu man ang mga kadahilanan dibat ganoon din naman kadali ang gawin ang mga bagay na alam mong nakaka apekto sa isang relayon. Oo, sinasabi nating tao tayo at mas matalino sa anumang nilalang. Mas alam natin pumili ng desisyon.sa aminin natin at sa hindi mas madalas tayo magkamail sa mga desisyon nay an dahil sa dami nating batayan sa pagpili kung minsan na ang akala nating tama ay yun naming pinasisihan sa huli.
Nakakatuwang isipin na ang isang tuta kapag iniwan ng amo iiyak at tatahol sa loob ng bahay dahil gusto nitong sumama sa labas. Wala man nagagawa ang tuta pag iwan ng amo niya, dibat pagbali ng amo nitoy anung tuwa at didilaan pa ang mukha na sa pananabik sa amo na ng iwan na kahit alam nitong iniwan sya di siya nagtanim ng kung anu mang galit.
Kung ang tao ay nagdesisyon ng pag iwan hindi ko na kailangan pan pigilan sa pangalawang beses. Dahil kung alam niyang hahanapin ako sa tuwing kailangan niya alam niya kung saan ako makikita a pupuntahan. Maluwang kong tatangapin ng dalawang bisig ang pagbabalik niya subalit panibagong pahina ng buhay ang isusulat ko at ikukuwento sa iba!
wanna share this sad love story:
Unspoken feelings-A true story by Wei Er
Thoughts of her will still make me well up with tears despite that she has already passed away for 4 years, the pain of losing her, the unspoken feelings I had for her… It was during my secondary school days that I got to know her, I was 16, and she was 14. We were introduced to each other by a mutual friend. Being courteous I stood up and offer a handshake, introducing myself. She was like the others, laughing at my weird name.Soon we were spending time together despite that we spoke very little to each other. And I realized that we had quite a number of mutual friends. Over time my feelings for her developed, her smile, and her sweetness attracted me a lot. She became my source of motivation, for I strive hard in my studies. From scoring borderline marks for all subjects to a top scorer in my class. Due to being small size, I was often bullied by my classmates; going to school became rather depressing. But she changed it all, I looked forward to our meetings at the library after classes ended.One day when I couldn’t sleep, I then wonder if I should confess my feelings to her. I was hoping to get to know her further, not rushing into a bgr relationship. But then I realized that I was not good enough for her, she was a top scorer in class where all the elites were. I was in a class that was notorious for being trouble makers. I don’t think that I am good enough for her, no looks no brains, kind of useless. It would be disgraceful and that I should be content with that she would even be friends with me. I tossed a coin which indicated that I should tell her how I felt.Coincidentally I really did saw her the next day. I told her that I got something that I would like to tell her, but then no words came out of my mouth. I got cold feet, for thoughts that I am not good enough for her came to my mind. In the end I left saying that I had forgotten what I wanted to say. I was upset hence I decided to concentrate on my studies instead. For that period I really forgotten about her, for what was on my mind was to be number 1 in class.Soon it was time for a major examination; I prayed hard that I could score well for it. When the results came out, I was number 1 in my level with the best score. I wanted to share the joy with her and perhaps that it might seem a good time to confess to her. Sadly I never met her.When the next academic year came, I anxiously searched for her but I couldn’t find her. Her classmates guess that she might be sick.Later that day 2 of our mutual friends came to me and brought me the news that she had already passed away. I was devastated, tears just flow. Neither did I get to attend her funeral due to objections from my mother who was quite superstitious. All that I had as a memory of her was a sweet wrapper which she gave me, which is still in my wallet till this day.I pray that she would rest in peace… If you asked me why I chose not to let her know how I feel. It is because I don't think I will be able to be there for her, I rather she would be happily being with the guy she likes. For her happiness is all that matters to me, so long I am able to stay by her side as a friend, that would be good enough. At least I still get to see her. Love is not about possession, it never was. Till today she still remains in my heart. My only regret was that I was not around to help her, to give her support. I know I could change it, she could have been alive today. To all people out there, though saying words to your love ones may be hard, do not hide your feelings. Express it in other ways.
Magandang hapon!
No comments:
Post a Comment