there are only two teacher i like most when i was high school. i gave them poem as a part of my appreciation and being on their side as well. i know how hard to be a teacher, i consider them as a master, not just a mentor but best friend. bet without them i can no longer see the real world and whats on it. this poem is a reflection of what i saw on her personality, perhaps the long duration of her teaching when i was there triggered me to creatively wrote a master piece! i dont know why i love most those person who really gave their best shot in teaching. education is the most important thing in life i guess, coz you wont be able to categorized your priority if you really doesn't know what your doing! and whatever that is, its kinda long topic to discuss.
May Kaukulang Wakas
by:dinn arken tolentino
Mula sa simula, talagang mahirap
Lalo na’t walang. Solusyong ihaharap
Subalit kung, ikaw ay hindi kukurap
Tiyak makakamit iyong pangarap
Ang turing ko sayo ay guro na dakila
Pagkat ng aking puso ‘kay pinagpala
At sa pag-iyak mo’y hindi nadadala
“hindi iiyak” ipangako sat ala
Ang talang tinutukoy ay iyong pita
Na siyang natatak, mula pagkabata
Ito ay tinago sa selyadong lata
Hangggang ngayo’y natatanaw sayong mata
Ang lahat ng itoy nasa iyong palad
Lahat ay nalampasan suliraning mga salad
Pagkat ikaw ay hindi tao na huwad
Kaya ang liwanag sayo’y tumatambad
Kahit hindi kita lubusang kilala
Alam kong ikaw ay sukdulang abala
Sayong mata, parang ikaw ay tulala
Subalit ikaw ay di nababahala
Sayo ay maraming ayaw na mga tao
Ayaw mo lamang, sa isip ipadalo
Pagkat maraming kay’bigang maglalaho
Pa gang katotohanang sayo ay ipalo
Itong mga tao ay huwad na totoo
Tanging masasama sa isip nabubuo
Libangan nila ay sadyang panloloko
Mas mainam nalang kung tayo’y magsolo
Itong tulang ito ay para sa iyo
Wag mo ‘kong lilimutin kung ‘kay lalayo
Ang dakilang tao’y kaylangan ng payo
Payo upang ang problema mo’ y matuyo
No comments:
Post a Comment